نژاد گربه های خیابانی در ایران را dsh میخوانند که مخفف کلمه domestic short hair است. این گربه ها پیش از انقلاب برای کنترل جمعیت موش ها وارد ایران شدند چرا که گربه های ایرانی (پرشین کت ها) توان مقابله با موش ها را نداشتند. پس حکومت آن زمان تصمیم گرفت این گربه ها را وارد کشور کند تا با موشها مقابله کنند.
دانستنی ها جالب درباره زندگی گربه های خیابانی:
گربه های نر قلمرو وسیعتری نسبت به ماده ها دارند که شامل چند کوچه و پشت بام می شود. در این قلمرو هر روز و البته بهتره بگوییم هر شب پرسه می زنند و هیچ چیز از چشمشان پنهان نمی ماند.
برای مثال اگر شما جوجه ای خریده باشید و توی حیاط نگه دارید ظرف چند ساعت از وجودش باخبر می شوند و نقشه شکارش را می کشند. از این نکته مطمئن باشید که یک گربه به تمام قلمرو اش سر خواهد زد و اینکه یک نقطه را مجددا ویزیت کند، بسته به وسعت مکانی قلمرو، از نصف روز تا یکی دو روز طول می کشد. اگر جوجه شما تا حالا آزادانه زندگی کرده ، اطمینان داشته باشید امروز نه فردا، در یک فرصت مناسب گربه او را شکار خواهد کرد.
در این قلمرو چند تا گربه ماده هم زندگی می کنند که البته هر کدام در یک گوشه این قلمرو هستند. پس می شود گفت که گربه های ماده هم قلمرو دارند ولی کوچکتر است. قلمرو گربه های نر نمی تواند با هم همپوشانی داشته باشد چون اگه دو گربه نر همدیگر را ملاقات کنند درگیر میشوند.
البته این صددرصد هم نیست و ممکن است دو نر در یک جا با هم شریک باشند. حتی ممکن است یک ماده را هم با هم شریک باشند البته دور از چشم یکدیگر! بنابراین گربه ماده می تواند همزمان از چند گربه نر باردار باشد و بچه ها هر کدام پدر خودشان را داشته باشند. گربه نر نقشی در بزرگ کردن بچه ها نخواهد داشت و برعکس آنها را رقیب خود میداند. مخصوصا نرها را. گربه ماده هم هنگام شیردهی هیچ گربه ای را نزدیک بچه ها تحمل نمی کند.
گربه ماده تا حدود دو ماه به توله ها شیر می دهد. بعد بسته به موقعیت ،آسایش و راحتی محل و حامله شدن مجدد یا نشدن مادر، بچه ها تا حدود دو ماه دیگر کمتر یا بیشتر با گربه ماده هستند و مستقل شدن را یاد می گیرند ( آبستنی مجدد گربه ماده به فصل مربوط هست.) و بعد کم کم توله ها به دنبال سرنوشت خودشان می روند تا موقع بلوغ که برای خودشان بسته به نر یا ماده بودنشان قلمرویی پیدا کنند.
پیدا کردن قلمرو البته کار راحتی هم نیست و بسته به شلوغ بودن یا خلوت بودن محله شان دارد. در این حین هنوز گربه نرهای محله خطری بالقوه برای توله نرهای جوان هستند. توله ماده ها کمتر مشکل دارند به طوری که نرهای بزرگ به شدت سعی در دفاع از قلمرو خودشان را دارند و توله ها را به شدت زخمی می کنند واگر هم توله در درگیری کشته نشود زخمایش ممکن است بعدا عفونی شده و او را از پا در بیاورد.
توله ها چاره ای ندارند جز اینکه آهسته آهسته رشد کرده و یواشکی زندگی کنند یا مدت بیشتری را زیر سایه مادر بمانند تا قوی تر و بزرگتر شده و بتوانند از خودشان دفاع کنند و یک قلمرو بسازند. ولی اگر مادر مجددا آبستن بشود کار برای توله ها سخت میشود چون مادر دیگه در نزدیکی زایمان ( حدود هشت هفته بعد ) مجبور است یا خودش محل رو ترک کند یا توله ها را از محل بیرون کند که به بچه های جدید برسد. گربه نر هم که اصلا غیر از جفتگیری کار دیگه ای به ماده ندارد.
خوب، تا اینجا به این نتیجه رسیدیم که کار برای بچه گربه های ماده زیاد سخت نیست و بچه گربه های نر هم با کمی شانس میتوانند یک قلمرو کوچک برای خودشان پیدا کنند. اصولا این ماجرا مربوط به گربه های خیابانی هستند و اگرنه برای نژادهای دیگر مثل پرشین، بعلت تفاوتهای نژادی، قضیه کلا فرق می کند. چون گربه های خیابانی زیاد هم اهل داخل خانه ماندن نیستند و به محض اینکه به حول و حوش سن بلوغ برسند دوست دارند سر به کوچه و پشت بام بگذارند. اوایل برای غذا بر می گردند ولی بعد مدتی دیگه سرو کله شان کمتر پیدا میشه. این را تمام کسانی که با گربه سروکار دارند می دانند. گربه ها به دلیل استقلالی که دارند از پس خودشان بر می آیند. غذا پیدا کردن برای گربه های خیابانی یا اصطلاحا ولگرد سخت نیست مخصوصا اگر در محله های مرفه شهر زندگی کنند. بطوری که میزان رفاه یک محله را می توان از وزن و تعداد گربه های آن محله حدس زد !
همینجا مشخص می شود که تعداد گربه ها در یک قلمرو بستگی به مقدار آسایش آنها و دسترسی به غذا در آن محله هم دارد. چیز مهم دیگر پیدا کردن مکانهای امن و دنج برای استراحت هست که در بعضی محله ها این امکانات برای گربه ها بیشتر است. همچنین جالب است بدانید که رفتار و در واقع فرهنگ حیوان دوستی ساکنین محل هم در زندگی و سرنوشت گربه ها موثر است.
درباره این سایت